Μου αρέσουν οι ταινίες που είναι εξαιρετικά απίστευτες, καθώς αυτού του είδους οι ταινίες είναι συνήθως και διασκεδαστικές. Το Sahara, όχι δεν ήταν απλώς μια διασκεδαστική ταινία, αλλά ήταν μια κακή φθηνή παραγωγή, από αυτές που μας έχει συνηθίσει το Χόλιγουντ. Προσωπκά πιστεύω οτι κανείς δεν θα τη παρακολουθούσε πάνω από 15', αν δεν υπήρχαν ο Μάθιου Μακόναχι και η Πενέλοπε Κρουζ....
Ο σκηνοθέτης Jon Favreau επέστρεψε και εξέλιξε τις τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στο Βιβλίο της Ζούγκλας του 2016 για να δημιουργήσει μια ταινία πρωτοφανή υπερρεαλισμού. Κάποιες φορές, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι όλα όσα βλέπουμε στην οθόνη είναι μια τεχνητή δημιουργία - κάθε πλάσμα που κινείται, κάθε χόρτο, κάθε σχισμή που έχει το Pride Rock. Ο Βασιλιάς των Λιονταριών είναι...
Ο Πλανήτης Των Πιθήκων (2001)
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...