Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...
Το 1954, ο ομοσπονδιακός αστυνομικός Teddy Daniels και ο νέος συνεργάτης του, Chuck Aule, ταξιδεύουν από το Σιάτλ στο νησί Shutter, ένα νησί-φρούριο, για να ερευνήσουν την εξαφάνιση μίας ασθενούς εκεί, της Rachel Solando. Η Rachel είχε μεταφερθεί στο ίδρυμα Ashcliffe, για ψυχικά διαταραγμένους επικίνδυνους εγκληματίες, γιατί έπνιξε τα τρία παιδιά της. Ο Teddy είναι βετεράνος στρατιώτης...
Κινγκ Κονγκ (2005)
Η αλήθεια είναι πως ήμουν σκεπτικός για το αν θα δω την ταινία ή όχι, γιατί αν έχει δει κάποιος την πρωτότυπη του 1933 δύσκολα συμβιβάζεται με οποιοδήποτε remake. Η αρχή της ταινίας που διαδραματιζόταν μέσα στο καράβι δε με βοήθησε να αλλάξω γνώμη. Μέχρι το σημείο που οι ιθαγενείς προσφέρουν τη Ναόμι Γουοτς ως θυσία στον Κινγκ Κονγκ. Από αυτό το σημείο και μετά άλλαξαν τα πάντα...