Και ναι, αυτή πρέπει να είναι η καλύτερη ταινία του 2017. Έχει τα πάντα και τα έχει πολύ. Ακόμα κι αν δεν ξέρεις τις βραβεύσεις, το μυρίζεσαι οτι εδώ παίζεται κάτι μεγάλο. Εξαιρετικός όπως πάντα ο Γούντι Χάρελσον, πιθανόν να έπαιρνε κι εκείνος το Όσκαρ αν ο ρόλος του δε σταματούσε στη μέση της ταινίας. Ρεσιτάλ ερμηνείας και από τον Σαμ Ρόκγουελ που απέσπασε το πρώτο όσκαρ της...
Ο σκηνοθέτης Budreau κάνει μια πολύ ασυνήθιστη προσέγγιση στο θρίλερ της ομηρίας κάνοντας μια ταινία που δεν είναι πραγματικά τόσο συναρπαστική. Δε μοιάζει με το Σκυλίσια Μέρα με τον Αλ Πατσίνο, αλλά περισσότερο σε μια μελέτη χαρακτήρα του οποίου το έγκλημα κατέληξε να αλλάξει όχι μόνο την κατανόηση της εγκληματικής ομηρίας, αλλά και της σύγχρονης λαϊκής γλώσσας. Ο καθένας ξέρει...
Το Τρένο του Μεσονυχτίου (2008)
Οι θαυμαστές αυτού του διηγήματος του Clive Barker μπορεί να είναι ευχαριστημένοι. Ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης δεν άλλαξαν σχεδόν τίποτα από την ιστορία, απλά πρόσθεσαν και επέκτειναν ορισμένα κομμάτια για να γεμίσει ο χρόνος (η αρχική ιστορία είναι με δυσκολία τριάντα σελίδες). Όλα τα υπερφυσικά στοιχεία υπάρχουν, όπως υπάρχει και αρκετός τρόμος και αίμα. Ο Leon είναι ένας...