Με το ζόρι την τελείωσα...μια απογοήτευση χωρίς καμία απολύτως κλιμάκωση. Προσπαθεί να πρωτοτυπήσει δίνοντας μια εγκεφαλική προσέγγιση στα κίνητρα του πρωταγωνιστη εκτελεστή, όμως δεν πείθει. Κρίμα γιατί ο Ντέιβιντ Φίντσερ μας έχει δώσει ταινιάρες...Seven , Zodiac , Το κορίτσι που εξαφανίστηκε κτλ. και δεν νομιζω αν καλλιτεχνικά ο Φιντσερ να δικαιώνεται με αυτή τη ταινία. Ο Mich...
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Μα Φυσικά και Νοιάζομαι (2020)
Απο τις πολύ μέτριες ταινίες που έχω δει τελευταία.Το σενάριο τραβηγμένο από τα μαλλιά,η σκηνοθεσία για κλάματα,οι ηθοποιοί κάναν ότι μπορούσαν για να περάσει το δίωρο. Ούτε κωμωδία ούτε θρίλερ.Απο την αρχη σχεδόν δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες.Με εκνεύρισε και έχασα 2 ώρες τζάμπα.Δεν τη συστήνω σε κανέναν.