Το Δεκα Δολοφονοι για τον Ντετεκτιβ Μαρλοου είναι μια μεγάλη γιορτή της απόλυτης πρωτοτυπίας του Ρόμπερτ Μίτσαμ. Αναγγέλλει επίσης την άφιξη του Ντικ Ρίτσαρντς ως υποσχόμενου νέου αμερικανικού σκηνοθέτη. Την ημέρα που το είδα, βρήκα τον εαυτό μου να περιγράφει ατάκες από σκηνές σε φίλους Είναι πράγματι, η πιο υποβλητική από όλες τις αστυνομικές ταινίες που γυρίστηκαν αυτή την εποχή...
Πραγματικά μια μεγαλειώδης ταινία, τόσο για τη δραματική ιστορία της όσο και κινηματογραφικά για τις ερμηνείες της. Πέρα από το άξια κερδισμένο Όσκαρ της Τζούλιαν Μούρ, να επισημάνουμε και τις εμφανίσεις του Άλεκ Μπάλντουιν σε έναν πολύ ήρεμο και υποστηρικτικό ρόλο, αυτό του συζύγου και τις Κρίστεν Στιούαρτ, του μαύρου πρόβατου της οικογένειας που έχει όμως τη πιο ουσιαστική σχέση...
Σπάσε τα Όριά σου (2015)
Η ιδέα του remake του "Point Break" δεν ήταν απαραίτητα κακή ιδέα υποθέτω, αλλά όσο κι αν γοητεύει η πρωτότυπη ιστορία, εδώ όλη η γοητεία έχει χαθεί. Όλο το concept φαίνεται να έχει να πάρει έναν γνωστό τίτλο, με μπόλικες στιγμές τυχαίας δράσης και να το έχει πετάξει σε ένα ευρύ κοινό ενδιαφέροντος με την ελπίδα να προσελκύσει τους θεατές Η παντελής έλλειψη οποιασδήποτε συγκίνηση...