Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Αυτή η ταινία animation ξεκινά πολύ καλά. Αν και δεν είναι τόσο εντυπωσιακή όσο αυτές της Disney ή της Pixar, ήταν ωστόσο πολύ όμορφη. Το σκηνικό για την ιστορία σας τραβάει πραγματικά. Οι χαρακτήρες είναι ευχάριστοι. Μέχρι το σημείο του ταξιδιού του FeiFei στη Σελήνη. Το σκηνικό δεν είναι καλό. Το όλο popstar Chang'e ήταν απλώς απαίσιο. Δεν ξέρω, αλλά ήταν εντελώς περιττό και ίσως...
Ένας Γάτος που τον Έλεγαν Μπομπ (2016)
Ο ήρωάς μας, ένας νεαρός τοξικομανής στο στάδιο της απεξάρτησης, βρίσκει έναν γάτο ο οποίος θα του αλλάξει τη ζωή, προς το καλύτερο φυσικά. Μην υποθέσετε οτι λόγω του γάτου η ταινία είναι για παιδιά. Πρόκειται για μια ιστορία περισσότερο για μεγάλους παρά για μικρούς. Χαριτωμένη αλλά και δραματική, καλογυρισμένη, με ωραία μουσική, διαδραματίζεται στο πάντα συννεφιασμένο Λονδίνο....