Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχω δει αυτήν την ταινία, αλλά πρέπει να είναι περισσότερες από δέκα, ωστόσο ποτέ δεν τη βαριέμαι, δεν χάνει ποτέ τον αισθησιασμό της και τη βρίσκω ακόμα έντονη, παρόλο που θυμάμαι τους περισσότερους διαλόγους σε κάθε σκηνή . Όσο περισσότερο παρακολουθείτε μια πολύ καλή ταινία, τόσο περισσότερο μεγαλείο ανακαλύπτετε σε αυτήν. Αυτό που πραγματικά με...
Μια ταινία που μόνο Αμερικάνοι μπορούν να τη δουν και μάλιστα όχι οποιοιδήποτε, αλλά αυτοί που είναι σχετικοί με τα lobbies και την οικονομία. Θέτοντάς το αντίστροφα, αυτή η ταινία δεν είναι για κανέναν άλλον, εκτός από κάποιους Αμερικανούς! Ατέλειωτοι διάλογοι, δύσκολοι διάλογοι και έννοιες, ονόματα και ορολογίες που μόνο ένας Αμερικανός πολιτικός μπορεί να καταλάβει. Τη κλείνεις...
London Fields (2018)
Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...