Βγηκαμε απο την αιθουσα του κινηματογράφου ολοι με εναν κομπο στον λαιμο. Κατα την διαρκεια της ταινιας τα συναισθήματα ειχαν σκαμπανεβασματα. Στην μια φαση θα μας εβλεπες ολους να κλαίμε (σίγουρα και με υπολοιπα απο προσωπικες μας στιγμές) και στην αλλη φάση να πεθαίνουμε απο τα γελια. Απίστευτη ερμηνεία απο ολους τους ηθοποιούς!!! (Μας επαιζαν στο μικρο τους δαχτυλακι) Αλλα αξιέπαινη...
Και να φανταστείτε οτι νόμιζα πως το remake του 2006 ήταν κακό... Αυτό εδώ το κάνει να μοιάζει με σούπερ ταινία! Σοβαρά παιδιά, αυτή η ταινία δεν είχε ποιοτική πλοκή, σενάριο ή σκηνοθεσία. Οι χαρακτήρες ήταν εξαιρετικά κακοί και αχώνευτοι και δεν είχαν βάθος. Οι σκηνές τρόμου ήταν κλισέ και καθόλου πρωτότυποι. Είναι εντελώς αντίθετο από το κλασικό που λατρέψαμε το 1974. Το πρωτότυπο...
Η Ιστορία της Ναχίντ (2015)
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...