Μια ταινία με μικρό καστ της οποίας το μεγαλύτερο μέρος εξελίσεται στην έρημο με τους δύο πρωταγωνιστές, Σκηνοθετικά και σεναριακά δεν υπάρχει τίποτα αξιόλογο, παρόλα αυτά, η αγωνία για την έκβαση της ιστορίας κρατά το ενδιαφέρον. Το highlight της ταινίας είναι ο Μάικλ Ντάγκλας, πλούσιος και κακός που τελικά "χάνει" από τον αδύναμο, σε έναν συνηθισμένο γι αυτόν ρόλο
Μου πήρε κάμποσο καιρό για να καταλήξω πως πρόκειται για την ευφυέστερη παιδική ταινία που έχω δει. Πανέξυπνοι διάλογοι, πανέξυπνο σενάριο και πανέξυπνο χιούμορ - κάποια από αυτά είναι λίγο δύσκολο να τα "πιάσει" ένα παιδί 10 ετών - ακόμα και με την ελληνική μετάφραση σε μια παραγωγή της Warner Bros που δεν υστερεί σε τίποτα σε σχέση με τους γίγαντες Disney και Pixar. Πιστεύω λοιπόν...
Django, ο Τιμωρός (2012)
Γιατί ο Quentin Tarantino είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς σκηνοθέτες του 21ου (και του τέλους του 20ου αιώνα); Εξ αιτίας τέτοιων αριστουργημάτων. Ο Ταραντίνο αψηφά τους νόμους της ταινίας, τους πυροβολεί με τον δικό του τρόπο, όπως θέλει. Επικεντρώνεται πάντα στο είδος θρίλερ-δράσης από το Reservoir Dogs μέχρι το Inglourious Basterds. Ωστόσο, το Django Unchained είναι η πρώτη...