Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Αν δεν υπήρχε η Marvel από πίσω, αμφιβάλω αν αυτή η ταινία θα είχε φτάσει στα αυτιά μας. Ένα χωρίς νόημα σενάριο, ακόμα και για μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, με μόνο σκοπό να μας γνωρίσει ακόμα ένα χαρακτήρα της Marvel (άσε που οι περισσότεροι τον γνωρίζουν εδώ και χρόνια από το Contest of Champions), χωρίς καμία συνοχή ή πλοκή και με πρωταγωνιστή τον Τομ Χάρντι, εντελώς ακατάλληλο...
Aquaman (2018)
Μια σκέτη, παιδιάστικης αντίληψης ανοησία που κατάφερα να παρακολουθήσω μέχρι την 1 ώρα και 15 λεπτά. Και πολύ ξόδεψα από τον χρόνο μου!... Κρίμα για το κάστινγκ και το τρέιλερ το οποίο ενώ σε προϊδέαζε για κάτι καλό ή έστω συμπαθητικό ώστε να ξεχαστείς για μια ώρα και τρία τέταρτα, απεναντίας κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε με τίποτα.