Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
Συγκλονιστική ταινία που στοιχειώνεται από την αλήθεια ενός πραγματικού ντοκιμαντέρ αλλά χρησιμοποιώντας κανονικούς, αν και ερασιτέχνες, ηθοποιούς στους ρόλους των μεταναστών. Που για να σωθούν αποφασίζουν να μπουν στο μαρτύριο ενός εξαιρετικά επικίνδυνου ταξιδιού. Ταξιδιού που τους οδηγεί αντί για την σωτηρία, σε μια απείρως χειρότερη μοίρα.
Ηφαίστειο (1997)
Μία από τις πιο ασυναγώνιστα βαρετές και αδιάφορες ταινίες καταστροφών που έχει δει ποτέ ο κινηματογράφος. Κάνει την ομολογουμένως μέτρια και προβλέψιμη αντίστοιχη ταινία ηφαιστείου - το Η Κορυφή του Δάντη - να μοιάζει με αριστούργημα. Η ίδια η ιστορία είναι αδύναμη και όλες οι αμερικανικές ανοησίες και τα κλισέ του Χόλιγουντ σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί σπαταλάς τον χρόνο σου...