Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Δύσκολο να έπαιρνε το όσκαρ τελικά ο Τομ Χανκς. Όχι γιατί ο ρόλος ενός καθημερινού ανθρώπου που γίνεται ναυαγός δε του ταίριάζε, αλλά γιατί η ερμηνεία του δεν είναι ιδιαίτερη. Προσωπικά μου άρεσε το κλίμα της ταινίας και ειδικά τα πρώτα 30' που έχουν περισσότερη δράση και αγωνία. Δύσκολο επίσης να μην έχει δει κάποιος τη ταινία, καθώς είναι πολυπαιγμένη σ αυτά τα 18 χρόνια που έχει...
Το Δίχτυ (2016)
Ένα ωραίο πορτρέτο ενός απλού ανθρώπου που η μοίρα τον πάει από τη Βόρεια Κορέα στον Νότο, παρά τη θέλησή του και τον αγώνα του να επανενωθεί με την οικογένειά του. Η ταινία επικεντρώνεται στην αγωνία του να επιστρέψει στη Βόρεια Κορέα. Η προθυμία του να απορρίψει κάθε πειρασμό της Νότιας Κορέας είναι ο τρόπος του να προστατεύεται τόσο από τις άγνωστες απολαύσεις του καπιταλισμού...