Στο 25ο έτος της καριέρας τους μαζί, ένα διάσημο κουαρτέτο εγχόρδων λαμβάνει κάποιες καταστροφικές ειδήσεις. Ο Πίτερ, ο τσελίστας τους, έχει διαγνωσθεί στα πρώτα στάδια της νόσου του Πάρκινσον. Αυτό το νέο διακόπτει τον σταθερό ρυθμό της δουλειάς τους και εκθέτει προσωπικά ζητήματα που έχουν παραμείνει επί μακρόν κρυφά Το "Τελευταίο Κουαρτέτο" κάνει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγμα...
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Ο Άλλος (2008)
Καθ όλη τη διάρκεια της ταινίας επικρατεί ένα πέπλο μυστηρίου. Η ατμόσφαιρα σκηνοθετικά είναι συνεχώς μελαγχολική και βαριά, ακόμα και απόχρωση της εικόνας είναι σε παλ, μουντά χρώματα. Ομολογώ πως ακόμα και μέχρι 10 λεπτά πριν το τέλος ήμουν συνεχώς ευχάριστα προβληματισμένος για το πως θα εξελιχθεί και κάθε λεπτό είχε την έντασή του και την αγωνία του. Ο Λίαμ Νίσον δεν μας έχει...