Ο Vadim Perelman επαναφέρει τη χαρά να βλέπουμε ταινίες στο σαλόνι μας. Μετά από το παλιό αλλά υπέροχο «Σπίτι από άμμο και ομίχλη», επέστρεψε ξανά με ένα ακόμη αριστούργημα. Η σκηνοθεσία, η ηθοποιία και η αφήγηση είναι στο υψηλότερο σημείο του σύγχρονου ποιοτικού κινηματογράφου. Προφανώς απολαμβάνει να κάνει ταινίες για τους Πέρσες και την πλούσια και όμορφη γλώσσα και τον πολιτισμό...
Ειλικρινά, μέχρι το 35ο λεπτό σχεδόν ήθελα να σταματήσω να το παρακολουθώ... Αφού άντεξα το crange κομμάτι, ωστόσο, βρήκα στοιχεία που ικανοποίησαν τον διψασμένο για αγάπη/δράμα έφηβο μέσα μου. Η ταινία είναι καλοδουλεμένη με όμορφη σκηνοθεσία και κινηματογράφηση, όμορφους ηθοποιούς που σε πείθουν για την ιστορία τους με τη χημεία τους και την εξαιρετική μουσική επιλογή που υποστηρίζει...
Με Αγάπη, Τζουλιετ (2018)
Παραμυθάκι με ωραίο περιτύλιγμα και ευτυχισμένες καταστάσεις, και με μερικές πινελιές πολέμου και μιας περίεργης ομάδας ανθρώπων, έτσι για να διαφέρει από όλες τις άλλες ρομαντικές ιστορίες. Παρόλα αυτά πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτή η πλοκή δίνει μία ιδιαιτερότητα. Η Lily james δεν πείθει στο ρόλο της συγγραφέα ούτε ο Μίσιελ Χούισμαν στον ρόλο του αγρότη, αλλά υποθέτω σε αυτού του...