Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...
Όταν συναντάμε για πρώτη φορά τον κεντρικό χαρακτήρα του "Ο Νόμος της Αγοράς", αυτός βρίσκεται στη μέση ενός σεμιναρίου σε ένα τοπικό κέντρο εργασίας - προφανώς όχι το πρώτο του - και τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Μετά από σύσταση του συμβούλου του, έχει περάσει αρκετούς μήνες παρακολουθώντας μαθήματα για τη λειτουργία ενός γερανού κατασκευής, αλλά τώρα που τέλειωσε, ανακαλύπτει...
Αρπακτικά Πτηνά και η Φαντασμαγορική Χειραφέτηση της Χάρλει Κουίν (2020)
Η Margot Robbie είναι αρκετά καλή ως Harley Quinn, ωστόσο, ακόμη και με αυτό, η ταινία είναι ένα βήμα πριν από το απόλυτα κακό. Η πλοκή είναι αδιάφορη, ο διάλογος είναι φρικτός, οι χαρακτήρες εκτός από τον Harley Quinn είναι άνευ σημασίας και βασικά οι παραγωγοί αδιαφορούν για τους οπαδούς των κόμικς. Υπήρχαν λίγες αστείες σκηνές και μερικές καλές σκηνές μάχης, αλλά αυτό δεν αλλάζει...