Μετα δυσκολίας μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία οικογενειακή, αφού το σενάριο πείθει ηλικίες με μονοψήφιο νούμερο. Ούτε και ο προφανής συμβολισμός της κούκλας πείθει. Προφανώς στην Αμερική το μοτίβο δουλεύει, αφού πληρώθηκαν τόσα μεγάλα ονόματα για να συμμετέχουν. Θα την έβλεπα μόνο παραμονή Χριστουγέννων το μεσημέρι με τη μικρή μου κόρη στα πρόθυρα ύπνου. Τίποτα παραπάνω
Όποιος έχει δει το 1, η ταινία "Βασικό Ένστικτο 2:Εθισμός στον Κίνδυνο" θα του φανεί μέτρια, διότι η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. Ωστόσο, το 2 είναι στην πραγματικότητα μία καλή που αξίζει κάποιος να δει. Το καλύτερο σημείο της είναι τα τελευταία 20 λεπτά, όπου οι εκπλήξεις-ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη. Το τέλος της ταινίας διφορούμενο και ευφυές!
127 Ώρες (2010)
Αν ήταν ένα ντοκιμαντέρ 45 λεπτών, θα έλεγα εντάξει, να το δούμε. Όταν γίνεται όμως μία ταινία διάρκειας μιάμισης ώρας... Θα πρέπει να αστειεύεστε! Η ταινία ήταν υποψήφια για 5 Όσκαρ - αυτό είναι γελοίο. Μία κλασική ταινία επιβίωσης, με έναν πρωταγωνιστή, σε ένα στατικό σημείο για 45 λεπτά. Τουλάχιστον σε ταινίες όπως ο Ναυαγός υπήρχε μία σκηνοθεσία, μία εξέλιξη και μία βασική...