Η κρουαζιέρα μιας ομάδας νεαρών καταλήγει σε ναυάγιο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Καταφεύγουν σε ένα πλοίο-φάντασμα όπου είναι μόνοι τους. Αυτοί κι ο δολοφόνος τους. Η ταινία κινείται στα πλαίσια του γνωστού σεναρίου όπου νεαροί πάνε διακοπές, ξαφνικά καταδιώκονται και δολοφονούνται ένας-ένας. Ωστόσο αυτή, εκτός από ΣΧΕΤΙΚΑ καλογυρισμένη, κρατά την αγωνία και το μυστήριο πιο στιβαρά...
Υπάρχει μια ατάκα της Kristin Scott Thomas στην ταινία που λέει "Χρειαζόμαστε μια καλή ιστορία για τη Μέση Ανατολή που δεν θα έχει εκρήξεις"! Σοβαρά τώρα, το "Ψαρεύοντας Σολομούς στη Υεμένη" είναι απλά απολαυστικό για να το παρακολουθήσετε. Έχω να δω ταινία με τέτοια ευχαρίστηση από το "Hugo". Αυτό που το καθιστά τόσο απολαυστικό είναι η αίσθηση του χιούμορ, η χιουμοριστική ασέβεια...
Ο Μπράβος (2024)
Λοιπόν, η ταινία αυτή ήταν όντως ένα ταξίδι, αλλά όχι με την καλή έννοια - η ταινία με πρωταγωνιστή τον Patrick Swayze δεν είναι αριστούργημα, αλλά σε σύγκριση με αυτήν, είναι ένα αριστούργημα ψυχαγωγίας υψίστης τάξης... Αυτό το ριμέικ ή η επανεμφάνιση ή οτιδήποτε άλλο είναι, απλώς είναι κακό από κάθε άποψη. Δεν υπάρχουν αξιαγάπητοι χαρακτήρες, μόνο τυχαία βία, και τα υπόλοιπα...