Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με μεγάλες ελπίδες. Δεν υπάρχουν αρκετά ρομαντικά δράματα πια και μου άρεσε που περιγράφηκε ως «μια ιστορία στοιχειωμένης αγάπης». Λοιπόν ... ήταν σαν μια απογοητευτική ιστορία αγάπης για μένα. Χωρίς να κάνω spoilers, η μορφή αυτής της ταινίας περνά μεταξύ του ρομαντικού παρελθόντος και του τρέχοντος χωρισμού των δύο κύριων χαρακτήρων που απεικονίζονται...
Η ταινία αφορά ένα παιδί που φροντίζει τον πατέρα του, ο οποίος έχει άνοια και "ονειρεύεται" μέσα από τις αναμνήσεις του - όπως λέει ο τίτλος - τις ζωές που δεν έζησε. Απολύτως συναρπαστική παράσταση από τον Javier Bardem και ολόκληρο το καστ, και μια απίστευτα συγκινητική ιστορία, η οποία συγχωνεύει τα όρια της πραγματικότητας και του φανταστικού κόσμου. Το επίπεδο της δραματουργίας...
Ο Αρχιτσιγκούνης (2016)
Δυστυχώς ο "Ραντίν" υποφέρει από υπερβολική υπερβολή! Ο πρωταγωνιστής δεν είναι απλώς τσιγκούνης. έχει εμμονή με την αποταμίευση και τη συσσώρευση χρημάτων σε σημείο που αποκόπτει τον εαυτό του από τη λογική και την κανονική ανθρώπινη επαφή. Φαίνεται περισσότερο σαν μια ψυχιατρική ταλαιπωρία παρά σαν μια κακία, μια ιδιορρυθμία ή μία πτυχή του χαρακτήρα, που σημαίνει ότι το αντιλαμβανόμαστε...