Μην περιμένετε να δείτε ταινία τύπου Gravity με τη Νάταλι Πόρτμαν να αιωρείται στο διάστημα (ευτυχώς!). Η ταινία είναι περισσότερο ένα δράμα που λέει οτι είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία (και είναι) αλλά χρησιμοποιεί μόνο αυτά που χρειάζεται από την αληθινή ιστορία για να αποδοθεί όπως θέλει ο σεναριογράφος. Μπορώ να πω πως στην αρχή εντυπωσιάστηκα. Η πρώτη μισή ώρα μας έδειχνε...
Για να είμαι ειλικρινής, ο Jim Carrey ήταν σε καλή φόρμα ως ο αντίπαλος Robotnik. Ήταν ο vintage Jim Carrey και ήταν ξεκαρδιστικός. Γελούσα σε σημεία στα οποία όλοι οι άλλοι έμειναν σιωπηλοί. Ήταν σαν να ήξερε ο Jim Carrey οτι οι μεγαλύτεροι θαυμαστές του ήταν εκεί έξω και ήθελαν να δουν τι τον έκανε έναν από τους κορυφαίους κωμικούς στη δεκαετία του '90. Ο Sonic, με τη φωνή του...
Μπλε Ουρανός (1994)
Το μόνο ενδιαφέρον της ταινίας τελικά είναι ο tommy lee jones 30 χρόνια πριν. Η ταινία ξεκίνησε καλά, έχοντας ταυτόχρονα και κωμωδία και δράμα, μετά άρχισε να μπερδεύει πολλά θέματα στην υπόθεση, μετά έγινε φαντασίας με καταστάσεις σε καμία περίπτωση δεν θα συνέβαιναν στην κανονική ζωή και στο τέλος μας έδωσε ένα απότομο happy ending τραβηγμένο από τα μαλλιά. Ούτε η Τζέσικα λανγκ...