Θα μπορούσε να ήταν ένα ανθρώπινο δράμα μεγάλης έντασης, αντί να είναι μια ταινία φτιαγμένη με προθέσεις που δεν αποκαλύπτονται ποτέ. Παραπλανητική για τον πραγματικό κόσμο, όσον αφορά την παραγωγή ταινιών, είναι απολύτως αποδεκτό να κάνει οτιδήποτε για να παρασύρει τους θεατές. Πιθανώς οι άνθρωποι του μάρκετινγκ πίστευαν ότι μια λεπτομερής κοπή ενός αυτιού μπορεί να το πετύχει...
Αν σας άρεσαν άλλες ταινίες του συγγραφέα Nicolas Sparks, αυτή θα την απολαύσετε. Είναι ζεστή και απεικονίζει τι είναι να αγαπάς κάποιον άνευ όρων. Είναι ένα γλυκό και αισθησιακό καρδιοχτύπι ενός νεαρού ζευγαριού που αγωνίζεται να συναντηθεί ενώ ταυτόχρονα ο καθένας ακολουθεί τα όνειρά του. Η Σοφία, θέλει να ακολουθήσει το πάθος της για την τέχνη και ο Λουκ ακολουθεί το πάθος του...
Ο Δικαστής (2014)
Να πω κι εγώ με τη σειρά μου οτι δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τον Ντάουνι Τζούνιορ ως ηθοποιό, ωστόσο εδώ έχει έναν αξιοπρεπή ρόλο, σε σχέση με το Avengers και το Iron Man, όπου και σαν χαρακτήρας και σαν ηθοποιός είναι για τα πανηγύρια. Φυσικά ο Ρόμπερτ Ντιβάλ ως ο δικαστής δικαίως κλέβει τη παράσταση και σίγουρα πρόκειται για μια δυνατή δραματική ταινία με ένα μη συνηθισμένο και έξυπνο...