Αναμφισβήτητα μια ταινία με ατέλειωτη δράση, χιούμορ και εξαιρετικά εφέ. Ο συνδυασμός γρήγορων εναλλαγών σκηνής, με μοντέρνα μουσική και εντυπωσιακά πλάνα είναι κάτι που μας έχει συνηθίσει ο Μάικλ Μπέι εδώ και χρόνια, από το πρώτο Bad Boys μέχρι και το Pain & Gain (γρήγορα αναγνωρίζεις τη δουλειά του, αν έχεις δει τις ταινίες του). Τώρα, σαν ιστορία δεν λέει πολλά, καθώς το σενάριο...
Η ταινία είναι μοναδική από πολλές απόψεις. Ο διάλογος είναι συγκρίσιμος με το Κοινωνικό Δίκτυο στην πολυπλοκότητα και την απόδοση, η υποκριτική ήταν εξαιρετική (δεν άξιζε Όσκαρ αλλά έκανε τη δουλειά πολύ καλά), Μουσική / Ήχος ήταν πολύ ευχάριστα και μοναδικά, η σκηνοθεσία ήταν υπέροχη, αλλά το μοντάζ ήταν το καλύτερο και σίγουρα έπρεπε να προταθεί για Όσκαρ. Μεγάλα ονόματα οι δύο...
Ο Δικηγόρος του Διαβόλου (1997)
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...