Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Η καλά ερμηνευμένη και διακριτική προσαρμογή του μυθιστορήματος του John Grisham δεν έχει ένα αρκετά στιβαρό σενάριο για να μεταφερθεί στην μικρή οθόνη, αλλά έχει ένα καταπληκτικό καστ που ανυψώνει αυτή τη μέτρια ταινία πέρα από τα προβλήματά της. Το σενάριο έχει πάρα πολλά κενά στη λογική για να το δείτε στα σοβαρά και η σκηνοθεσία στερείται μιας ξεκάθαρης αφήγησης για να περάσει...
Ευτυχία (2019)
Βγηκαμε απο την αιθουσα του κινηματογράφου ολοι με εναν κομπο στον λαιμο. Κατα την διαρκεια της ταινιας τα συναισθήματα ειχαν σκαμπανεβασματα. Στην μια φαση θα μας εβλεπες ολους να κλαίμε (σίγουρα και με υπολοιπα απο προσωπικες μας στιγμές) και στην αλλη φάση να πεθαίνουμε απο τα γελια. Απίστευτη ερμηνεία απο ολους τους ηθοποιούς!!! (Μας επαιζαν στο μικρο τους δαχτυλακι) Αλλα αξιέπαινη...