Ο σκηνοθέτης Budreau κάνει μια πολύ ασυνήθιστη προσέγγιση στο θρίλερ της ομηρίας κάνοντας μια ταινία που δεν είναι πραγματικά τόσο συναρπαστική. Δε μοιάζει με το Σκυλίσια Μέρα με τον Αλ Πατσίνο, αλλά περισσότερο σε μια μελέτη χαρακτήρα του οποίου το έγκλημα κατέληξε να αλλάξει όχι μόνο την κατανόηση της εγκληματικής ομηρίας, αλλά και της σύγχρονης λαϊκής γλώσσας. Ο καθένας ξέρει...
Ενθουσιάστηκα αμέσως όταν είδα μια νέα ταινία του Nick Cage, το Renfield, στους κινηματογράφους. Για να μην πω ότι αγαπώ πολύ τους βρικόλακες. Και από πολλές απόψεις, αυτή η ταινία είναι ακριβώς αυτό που ήθελα. Είναι διασκεδαστική, υπερβολική και οριακά εξωφρενική. Γέλασα αρκετά, και με την κωμωδία και με την τρέλα. Υπάρχει μια σκηνή κοντά στο τέλος που αποτυπώνει τέλεια την παράλογη...
London Fields (2018)
Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...