Δεν έχω δει ποτέ ξανά μια τόσο εκπληκτική ταινία από τότε που είδα το "Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ". Η υπόθεση περιλαμβάνει φιλίες, δυσκολίες, ελπίδες και όνειρα. Και αυτό που είναι τόσο υπέροχο για την ταινία είναι ότι σε κινεί, σου δίνει ελπίδα. Παρόλο που οι περιστάσεις μεταξύ των χαρακτήρων και των θεατών είναι αρκετά διαφορετικές, δεν αισθάνεστε πολύ μακριά από αυτό που...
Μια αηδία για ανώμαλα κι ανήθικα μυαλά,η υπεροχή του τίποτα με τοποθετηση ιστορικων μορφών σε ένα μπαχαλο μπλέντερ ιδεων του ψυχασθενή πληροφοριοδότη της παγκοσμιοποιημένης καθεστηκυίας τάξης των ανόητων εφευρετών της επικείμενης κολάσεως.Δειτε την και θα με θυμηθείτε την στιγμή εκείνη.
Paterno (2018)
Δεν πρόκειται να μιλήσω για την ταινία ως ταινία γιατί κατά τη γνώμη μου είναι άσκοπο. Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία. Επώδυνη, πικρή, μελαγχολική. Αυτό που δεν γνωρίζαμε, αυτό που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε είναι αυτό που ήταν στο μυαλό του Joe Paterno. Τώρα έχουμε μια εύλογη, βαθιά ανθρώπινη εκδοχή της, στα μάτια του Al Pacino. Είδα έναν αξιοπρεπή άνθρωπο της γενιάς του να αντιμετωπίζει...