Τόμας Χέιντεν Τσερτς
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο μυστήριο, δεδομένου ότι πολλά - πάρα πολλά - αποκαλύπτονται από την αρχή. Όλη η ένταση στεγνώνει. Δεν υπάρχει δράμα στο δράμα. Η μόνη έκπληξη είναι ότι κάθε αρσενικός ρόλος είναι κι ένας υποψήφιος δολοφόνος-απατεώνας. Ακόμη και η μια μοναδική μεγάλη έκπληξη αποκαλύπτεται πολύ πριν αποκαλυφθεί. Δεν υπάρχει καμία σκέψη για το σενάριο. Η πρώτη χαζή σκηνή...
Το Κόλπο της Σανγκάης (2017)
Μια ταινία που φωνάζει δυνατά πως είναι φτιαγμένη στη Κίνα. Από τη δυνατή και ενοχλητική μουσική, τις σκηνές δράσης, το σενάριο, το προβλέψιμο "κόλπο" και την υποκριτική. Το μόνο αξιοπρεπές στην ταινία ήταν το όμορφο σκηνικό στη Σανγκάη και η κατάλληλη σκηνοθεσία. Δεν μπόρεσα να ξεπεράσω τα λευκά ξανθά μαλλιά του Bloom που τον έκαναν να μοιάζει περισσότερο με ένα κέικ φρούτων, παρά...