Αν και η ιστορία μοιάζει με αυτή του Δια Πυρός και Σιδήρου, το αποτέλεσμα ούτε καν τη πλησιάζει καθώς βλέπουμε μια ακόμα ταινία που ο πρωταγωνιστής - πρώην στρατιωτικός που έχει αποσυρθεί και τα κάνει όλα με μια τρομερή άνεση - επιστρέφει για να αποδώσει δικαιοσύνη. Αλήθεια, πόσες φορές έχουμε δει αυτό το σενάριο; Είναι πολύ ενοχλητικό σε μια ταινία δράσης να βλέπουμε εξωπραγματικές...
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Δεν Ήσουν Ποτέ Εδώ (2017)
Η ταινία είναι σίγουρα εμπνευσμένη από το Ο Ταξιτζής και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους τράβηξε την προσοχή μου. Ωστόσο η ταινία είναι μια μικρή απογοήτευση. Δεν είναι τόσο καλή. Η υποκριτική παίρνει 10/10, η φωτογραφία και η κάμερα παίρνει 10/10, αλλά η πλοκή είναι φρικτή και μπερδεμένη. Ο ρυθμός αργός - αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό - η πλοκή όμως είναι κάτι...