Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με μεγάλες ελπίδες. Δεν υπάρχουν αρκετά ρομαντικά δράματα πια και μου άρεσε που περιγράφηκε ως «μια ιστορία στοιχειωμένης αγάπης». Λοιπόν ... ήταν σαν μια απογοητευτική ιστορία αγάπης για μένα. Χωρίς να κάνω spoilers, η μορφή αυτής της ταινίας περνά μεταξύ του ρομαντικού παρελθόντος και του τρέχοντος χωρισμού των δύο κύριων χαρακτήρων που απεικονίζονται...
Πάντα αιχμαλωτίζομαι από την ιδέα της εξύμνησης κάποιου που η ζωή του περιστρέφεται γύρω από τους θανάτους άλλων, του οποίου η «απασχόληση» είναι να κλέβει από αυτούς που δεν έχουν λόγο σε τίποτα. Αυτό που εννοώ είναι ότι ο ήρωάς μας δεν είναι εκεί για να αποδώσει δικαιοσύνη ή ακόμα και για κάποιο μεγάλο σκοπό, είναι απλά ένας μικροαπατεώνας που τυγχάνει να είναι πιο συνηθισμένος...
Μακριά από τους Ανθρώπους (2014)
Την είδα χθες με αφορμή τη προβολή της στη ΕΤ2. Η ταινία είναι εξαιρετική σε όλα της, διαδραματίζεται το 1954 στην Αλγερία και αφηγείται την παράξενη ιστορία ενός Γάλλου κι ενός Αλγερινού καθώς η μοίρα φρόντισε να συναντηθούν. Οι πρωταγωνιστές Βίγκο Μόρτενσεν και Ρεντά Κατέμπ είναι απίστευτοι στην ερμηνεία τους. Τα σκηνικά της ερήμου είναι εντυπωσιακά και η σκηνοθεσία καταπληκτική....