Αντρε Μπεντζαμιν - Ταινιες
-
Be Cool (2005)
Γκάρι Γκρέι
Τζον Τραβόλτα, Ούμα Θέρμαν, Βινς ΒονΑστυνομικές, Κωμωδίες
5.7
-
Four Brothers (2005)
John Singleton
Μαρκ Γουόλμπεργκ, Ταϊρίζ Γκίμπσον, Αντρέ ΜπέντζαμινΑστυνομικές, Δράσης, Θρίλερ, Μυστηρίου
6.8
-
Gangsters Club (2006)
Bryan Barber
Αντρέ Μπέντζαμιν, Big Boi, Πόλα ΠάτονΑισθηματικές, Αστυνομικές, Δραματικές, Μιούζικαλ
6.3
-
Revolver (2005)
Guy Ritchie
Τζέισον Στέιθαμ, Ρέι Λιότα, Βίνσεντ ΠαστόρεΑστυνομικές, Μυστηρίου
6.4
-
Η Εξέγερση (2007)
Stuart Townsend
Αντρέ Μπέντζαμιν, Τζένιφερ Κάρπεντερ, Άιζακ Ντε ΜπανκολέΔραματικές, Δράσης
6.7
-
Μαύρη Τρύπα (2018)
Claire Denis
Ρόμπερτ Πάτινσον, Ζιλιέτ Μπινός, Αντρέ ΜπέντζαμινΔραματικές, Επιστημονικής Φαντασίας, Μυστηρίου, Περιπέτειες
5.8
-
Ο Άσχετ-Ball (2008)
Kent Alterman
Γουίλ Φέρελ, Γούντι Χάρελσον, Αντρέ ΜπέντζαμινΚωμωδίες
5.8
-
Σάρλοτ Η Αραχνούλα (2006)
Gary Winick
Τζούλια Ρόμπερτς, Στιβ Μπουσέμι, Τζον ΚλιζΟικογενειακές, Παιδικές, Φαντασίας
6.3
-
Χέντριξ: Η Τύχη Είναι με τους Βιρτουόζους (2013)
John Ridley
Ίμοτζεν Πουτς, Χέιλι Άτγουελ, Μπερν ΓκόρμανΒιογραφίες, Μιούζικαλ
5.7
- Εμφάνιση 1-9 από 9 ταινίες
-
Θα σε Περιμένω, Πάντα (2016)
Ο Jeremy Irons είναι ένας καθηγητής που ασχολείται με τα άστρα και τη βαρύτητα και τις μαύρες τρύπες του Stephen Hawking. Η Όλγα Κιρίλενκο είναι μια κασκαντέρ. Ήταν σπουδάστριά του. Έχουν σχέση για έξι χρόνια και το πάθος τους φαίνεται να είναι τόσο ώριμο όσο ήταν στην αρχή. Είναι μεγάλος. Φαίνεται μεγάλος. Είναι νέα. Μοιάζει με μοντέλο. Εκείνος πρόκειται να πεθάνει από κάποια εγκεφαλική...
Κριτική από Μαριτα στις 21/08/2019 -
Άγρυπνος (2017)
Το Άγρυπνος είναι μια ταινία με πρωταγωνιστή τον Jamie Foxx που θα μπορούσε να λάμψει - αν και δεν υπάρχουν πολλά σε αυτήν την ταινία τα οποία δεν έχουν ήδη γίνει σε προηγούμενες ταινίες. Τυπικό, γενικό και προβλέψιμο θρίλερ ενός "μυστικού αστυνομικού / κακού αστυνομικού". Κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2017 και είναι από τις ταινίες που ξεχνιούνται μέχρι το τέλος του έτους. Έχει...
Κριτική από ΓΙΑΝΝΗΣ στις 16/12/2020 -
Ναυμαχία (2012)
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Κριτική από Γατούλης στις 04/10/2019