Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Δυστυχώς ο "Ραντίν" υποφέρει από υπερβολική υπερβολή! Ο πρωταγωνιστής δεν είναι απλώς τσιγκούνης. έχει εμμονή με την αποταμίευση και τη συσσώρευση χρημάτων σε σημείο που αποκόπτει τον εαυτό του από τη λογική και την κανονική ανθρώπινη επαφή. Φαίνεται περισσότερο σαν μια ψυχιατρική ταλαιπωρία παρά σαν μια κακία, μια ιδιορρυθμία ή μία πτυχή του χαρακτήρα, που σημαίνει ότι το αντιλαμβανόμαστε...
Η Μέθοδος των Γουίλιαμς (2021)
Αυτή είναι πραγματικά η ιστορία του πώς ο Ρίτσαρντ Ουίλιαμς παρέμεινε επικεντρωμένος στο να φτάσει τις κόρες του στην κορυφή, οπότε μην περιμένετε την ιστορία του τένις της Βίνους και της Σερένα. Οι νέοι ηθοποιοί που τις υποδύονται είναι εξαιρετικοί, αλλά αυτό μας ξεναγεί στα θεμέλια της καριέρας τους, ξεπερνώντας τις αντιξοότητες και όχι στα επαγγελματικά στιγμιότυπα. Ο βραβευμένος...