Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Ο Vadim Perelman επαναφέρει τη χαρά να βλέπουμε ταινίες στο σαλόνι μας. Μετά από το παλιό αλλά υπέροχο «Σπίτι από άμμο και ομίχλη», επέστρεψε ξανά με ένα ακόμη αριστούργημα. Η σκηνοθεσία, η ηθοποιία και η αφήγηση είναι στο υψηλότερο σημείο του σύγχρονου ποιοτικού κινηματογράφου. Προφανώς απολαμβάνει να κάνει ταινίες για τους Πέρσες και την πλούσια και όμορφη γλώσσα και τον πολιτισμό...
Ντιούκς (2005)
Γιατί να πάρουν μια σειρά που εκατομμύρια από εμάς παρακολουθήσαμε και αγαπήσαμε ως παιδιά και να τη κάνουν ένα αστείο; Ρώτησαν στο παρελθόν γιατί το Χόλιγουντ δεν βγάζει τα χρήματα. Επειδή βγάζουν σκουπίδια, πληρώνουν στους ηθοποιούς τεράστια χρηματικά ποσά για να είναι σκουπίδια και επίσης μας ζητούν να πληρώσουμε για να δούμε τα σκουπίδια τους. Η τηλεοπτική εκπομπή ήταν αυτό...