Απο τις πολύ μέτριες ταινίες που έχω δει τελευταία.Το σενάριο τραβηγμένο από τα μαλλιά,η σκηνοθεσία για κλάματα,οι ηθοποιοί κάναν ότι μπορούσαν για να περάσει το δίωρο. Ούτε κωμωδία ούτε θρίλερ.Απο την αρχη σχεδόν δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες.Με εκνεύρισε και έχασα 2 ώρες τζάμπα.Δεν τη συστήνω σε κανέναν.
Ένα τίποτα με μόνο τηλεοπτικό κοινό που να μπορεί να την δει, το αμερικάνικο. Κι ενώ η αρχή φαίνεται ενδιαφέρουσα, η εξέλιξη προδίδει τη ταινία καθώς κινείται σε καταστάσεις που ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν. Και δεν μας ενδιαφέρουν γιατί εντάξει, δεν είναι και τόσο σημαντικό ένα τέτοιο πείραμα για να μάθουμε και τα αποτελέσματα. Ίσως ο μόνος λόγος που τη δίνει κάποια βαρύτητα είναι οτι αναφέρεται...
Το Σύνδρομο του Βερολίνου (2017)
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....