Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου
Σαν σενάριο εύστοχο. Σαν σκηνοθεσία εξίσου εύστοχη. Σαν πλοκή αρκετά αργή και πολύπλοκη δίχως να υπάρχει κρυφό νόημα κτλ. Θα προτιμούσα μια ηθοποιό με πιο τρομακτική όψη. Και άντρες ηθοποιούς που να ξεχωρίζω ποιος είναι ποιος. Μου βάλατε όλους τους ξανθούς με μούσια, δεν καταλάβαιναμε ποιος είναι ποιος. Κατά τα άλλα, ναι, είχε ωραία νοήματα, αλλά θα μπορούσαν να είχαν παρουσιαστεί...
Προσωπικά Μυστικά (2016)
Το πρώτο μισάωρο ξέρεις ήδη τι θα γίνει και πως θα τελειώσει η ταινία. Το κλασικό σενάριο ενός ψυχοπαθή που εισβάλει σε μια οικογένεια και προσπαθεί να τη καταστρέψει, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνει και η οικογένεια σώζεται. Το έχουμε δει τόσες πολλές φορές... Πέρα απ αυτό, η ταινία φαντάζει υπερβολική με όλα αυτά τα τεχνολογικά μαγικά που γίνονται, όχι οτι δεν θα μπορούσαν να γίνονται,...