Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...
Τολμώ να πω ότι είναι μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Ο Αλ Πατσινο είναι μέσα στον ρόλο και όλη η υπόθεση έχει μια γλυκιά ανθρώπινη προσέγγιση, είναι αριστουργηματική η ενσυναίσθηση πολύ δυνατή και ο ανθρώπινος πόνος και η ανάγκη για διέξοδο Με συγκίνησε ιδιαίτερα και είναι από τις ταινίες που μπορώ να την δω πολλές φορές από άλλη οπτική γωνία αφού διαθέτει πολλές...
The Hangover Part III (2013)
Κλασική περίπτωση φθίνουσας πορείας ενός sequel. Όχι πως το πρώτο Hangover ήταν τίποτα ιδιαίτερο (ακόμα μια ιστορία ενός τρελού bachelor), αλλά τέλος πάντων μέσα στη τρέλα του είχε μια πρωτοτυπία. Δύο χρόνια αργότερα βγήκε το Hangover 2 με σαφώς μικρότερη επιτυχία και δύο χρόνια αργότερα αυτό εδώ, το οποίο πάτωσε. Και δεν εννοώ στις εισπράξεις, γιατί εκεί πήγε σχετικά καλά (αυτό...