Ουσιαστικά, η πλοκή είναι ίδια με το Η Μεγάλη Νύχτα του 1986, εκτός από το οτι εδώ έχουμε μεγαλύτερη κλίμακα: αυτή τη φορά, μια ολόκληρη πόλη καταλαμβάνεται από τα πλάσματα. Υπάρχει άφθονη αναφορά στις παλιές ταινίες ζόμπι. Ένα πράγμα που παρατήρησα είναι ότι τα ειδικά εφέ είναι υπέροχα, ως επί το πλείστον, αν και οι σκηνές τρόμου αισθητικά δεν είναι και οι πιο θελκτικές! Όπως και...
Παραμυθάκι με ωραίο περιτύλιγμα και ευτυχισμένες καταστάσεις, και με μερικές πινελιές πολέμου και μιας περίεργης ομάδας ανθρώπων, έτσι για να διαφέρει από όλες τις άλλες ρομαντικές ιστορίες. Παρόλα αυτά πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτή η πλοκή δίνει μία ιδιαιτερότητα. Η Lily james δεν πείθει στο ρόλο της συγγραφέα ούτε ο Μίσιελ Χούισμαν στον ρόλο του αγρότη, αλλά υποθέτω σε αυτού του...
Στο Όνομα της Φυλής (2012)
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...