Ντόμινικ Πάρσελ
Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Οποιαδήποτε σειρά ξεκινά με τον κεντρικό της χαρακτήρα δεμένο με χειροπέδες σε ένα λεωφορείο φυλακής στο δρόμο για το δικαστήριο, εξαπατά τους θεατές. Σίγουρα, το flashback είναι μια έξυπνη τεχνική, αλλά σε αυτή την περίπτωση είναι μια φτηνή λύση, ελπίζοντας να καθηλώσει μέχρι το τέλος το κοινό για αυτό που προφανώς θα καταλήξει ως ένα δικαστικό δράμα. Η σειρά αποτελείται από 4...
Καπερναούμ (2018)
Στην αρχή, δεν ήθελα να σχολιάσω την ταινία, απλά να της δώσω την υψηλότερη βαθμολογία γιατί δεν πιστεύω ότι είμαι άξια να την κρίνω. Και όμως, εδώ είμαι, να γράφω αυτό, όχι επειδή έχω γίνει πιο άξια, αλλά επειδή οι άνθρωποι πρέπει να το παρακολουθήσουν. Το Καπερναούμ αγγίζει βαθιά τη καρδιά σας και σας κάνει να πονάτε. Είναι επώδυνο, και όχι με συνηθισμένο τρόπο. Είδα την ταινία...