Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Το μόνο ενδιαφέρον της ταινίας τελικά είναι ο tommy lee jones 30 χρόνια πριν. Η ταινία ξεκίνησε καλά, έχοντας ταυτόχρονα και κωμωδία και δράμα, μετά άρχισε να μπερδεύει πολλά θέματα στην υπόθεση, μετά έγινε φαντασίας με καταστάσεις σε καμία περίπτωση δεν θα συνέβαιναν στην κανονική ζωή και στο τέλος μας έδωσε ένα απότομο happy ending τραβηγμένο από τα μαλλιά. Ούτε η Τζέσικα λανγκ...
Skater Girl (2021)
Μόλις το είδα, αυτόματα είχε γίνει μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Η βασική ηθοποιός Rachel Saanchitha Gupta ως Prerna είναι η καρδιά της ταινίας. Υπάρχουν πολύ λίγες ταινίες στις οποίες έχω συνδεθεί με τον τρόπο που συνέβη στο κορίτσι-skater. Μια εμπνευσμένη ιστορία με υπέροχη δράση από όλους όσοι συμμετείχαν σε αυτήν. Αυτός είναι ο τύπος των ταινιών που χρειαζόμαστε...