Όντας εξοικειωμένη με την αρχική έκδοση αυτής της ταινίας (Clint Eastwood του 1971), βλέπω ότι η Sophia Coppola αφαίρεσε την πλούσια ανάπτυξη των χαρακτήρων και το παρασκήνιο της αιμομικτικής σχέσης της κ. Farnsworth με τον αδερφό της, καθώς και τις αναδρομές που αποκάλυψαν την αληθινή φύση του John McBurney και τη πτυχή της σεξουαλικής φαντασίας αυτών των χαρακτήρων που αποτέλεσε...
Η πολυαναμενόμενη συνέχεια του Μπάτμαν ήταν τελικά μία μεγάλη απογοήτευση, πού ελάχιστα θυμίζει προηγούμενες επιτυχημένες συνέχειες όπως Ο Σκοτεινός Ιππότης ή το Justice League. Ο Ρόμπερτ Πάτινσον αποτυγχάνει παταγωδώς να ενσαρκώσει τη δυναμικότητα και το κύρος του χαρακτήρα του Μπάτμαν και εμφανίζεται περισσότερο σαν ένας φοβισμένος πιτσιρικάς, πού όμως τα ξέρει όλα!! Χαχα Η Zoe...
Στο Όνομα της Φυλής (2012)
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...