Μια νεαρή γυναίκα από τη Λιθουανία μαθαίνει για την θεραπευτική δύναμη της αγάπης στο "The Summer of Sangaile", μια ταινία που τελικά είναι τόσο ρηχή όσο ο τίτλος της. Είναι πρωτίστως μια βιτρίνα για το άψογο μάτι της σκηνοθέτιδας Alanté Kavaïté για εντυπωσιακές συνθέσεις και την ικανότητα της να μεταμορφώσει απλές τοποθεσίες σε σχεδόν μαγικές. Το σενάριο της ωστόσο, μένει σε αυτές...
Όσο και αν μου άρεσε αυτή η τριλογία και αυτή η ταινία, πραγματικά εύχομαι να μπορούσαν να προσεγγίσουν περισσότερο στην αρχική έκδοση του 1968. Καταλαβαίνω ότι αυτά είναι prequels, αλλά αν πρόκειται να συνεχίσουν με αυτά, τότε προτείνω να το πάνε χίλια χρόνια ή περισσότερο μετά, λίγο πριν από την άφιξη του Heston στο πρωτότυπο κλασικό του 1968. Η συγκεκριμένη, είναι μια καλή ταινία....
127 Ώρες (2010)
Αν ήταν ένα ντοκιμαντέρ 45 λεπτών, θα έλεγα εντάξει, να το δούμε. Όταν γίνεται όμως μία ταινία διάρκειας μιάμισης ώρας... Θα πρέπει να αστειεύεστε! Η ταινία ήταν υποψήφια για 5 Όσκαρ - αυτό είναι γελοίο. Μία κλασική ταινία επιβίωσης, με έναν πρωταγωνιστή, σε ένα στατικό σημείο για 45 λεπτά. Τουλάχιστον σε ταινίες όπως ο Ναυαγός υπήρχε μία σκηνοθεσία, μία εξέλιξη και μία βασική...