Τολμώ να πω ότι είναι μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Ο Αλ Πατσινο είναι μέσα στον ρόλο και όλη η υπόθεση έχει μια γλυκιά ανθρώπινη προσέγγιση, είναι αριστουργηματική η ενσυναίσθηση πολύ δυνατή και ο ανθρώπινος πόνος και η ανάγκη για διέξοδο Με συγκίνησε ιδιαίτερα και είναι από τις ταινίες που μπορώ να την δω πολλές φορές από άλλη οπτική γωνία αφού διαθέτει πολλές...
Κλασική περίπτωση φθίνουσας πορείας ενός sequel. Όχι πως το πρώτο Hangover ήταν τίποτα ιδιαίτερο (ακόμα μια ιστορία ενός τρελού bachelor), αλλά τέλος πάντων μέσα στη τρέλα του είχε μια πρωτοτυπία. Δύο χρόνια αργότερα βγήκε το Hangover 2 με σαφώς μικρότερη επιτυχία και δύο χρόνια αργότερα αυτό εδώ, το οποίο πάτωσε. Και δεν εννοώ στις εισπράξεις, γιατί εκεί πήγε σχετικά καλά (αυτό...
Το Κάλεσμα (2013)
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου