Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Σαφώς χαριτωμένη και ικανοποιητική για το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Μια κλασική ιστορία ανταλλαγής χαρακτήρων μετά από κάποιο ατύχημα, καλού εναντίον κακού και συνειδητοποίησης οτι η οικογένεια είναι το πιό σημαντικό πράγμα στη ζωή. Πετυχημένα - ίσως με κάποια υπερβολή - τα animations της γάτας, χωρίς απαιτήσεις οι ρόλοι για τους Κέβιν Σπέισι και Τζένιφερ Γκάρνερ. Γενικά μια...
Πατέρας και Κόρη (2015)
Πραγματικά δεν έχω λόγια γι αυτή τη ταινία. Ποτέ δε συμπαθούσα τον Ράσελ Κρόου - σαν ηθοποιό φυσικά - κι ομολογώ πως αυτή εδώ η ταινία δεν με έκανε να τον συμπαθήσω περισσότερο. Αν εξαιρέσουμε αυτό το υποκειμενικό θέμα ΜΟΥ, η ταινία είναι καταπληκτική καθώς αγγίζει οποιονδήποτε είχε οποτεδήποτε προβλήματα στην οικογένεια (και ποιός δεν είχε δηλαδή!). Το δάκρυ τρέχει άφθονο (και...