Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Έπρεπε κάπως να επεξεργαστώ την υπόθεση καθώς προχωρούσε. Είναι ασφαλές να πούμε ότι διαδραματίζεται σε έναν «φανταστικό» κόσμο του. Βασίζεται σε μια παλιά Ιαπωνική ιστορία και στη συνέχεια διασκευάστηκε σε ένα είδος δυτικού πολιτισμού, απλά κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, εξ ου και η χρήση των «ιπποτών» έναντι των «σαμουράι». Αν έχετε δει το προμόσιον, τότε δεν μπορεί να μην είδατε...
Το Δείπνο του Βοσκού (2020)
Μια πολύ όμορφη ταινία που σε ταξιδεύει και σε κάνει να περάσεις ένα υπέροχο δίωρο. Ασυνήθιστα καλές ερμηνίες, φωτογραφία, εφέ και σκηνοθεσία! Μία ιστορία βασισμένη σε πραγματικό περιστατικό, δοσμένη με όμορφο τρόπο. Προσωπικά δεν έχω ξαναδεί τέτοια Ελληνική ταινία, μέχρι τώρα!! Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους, μικρούς και μεγάλους, καθώς είναι μία οικογενειακή ταινία που βλέπετ...