Όταν μιλάμε για κλασικές ταινίες, μιλάμε για το Οι Άθλιοι. Βασισμένη στο ομώνυμο και πασίγνωστο βιβλίο του Βίκτωρ Ουγκώ, πρόκειται για μια ταινία που κυκλοφόρησε δεκάδες φορές για 100 χρόνια, από το 1912 μέχρι το 2012. Αυτή εδώ, είναι μάλλον από τις καλύτερες εκδοχές της, με Λίαμ Νίσον και Τζέφρει Ρας να γεμίζουν απλόχερα τις σκηνές (αν και όχι τόσο έμπειροι τότε). Η ιστορία αναμφίβολα...
Καθ όλη τη διάρκεια της ταινίας επικρατεί ένα πέπλο μυστηρίου. Η ατμόσφαιρα σκηνοθετικά είναι συνεχώς μελαγχολική και βαριά, ακόμα και απόχρωση της εικόνας είναι σε παλ, μουντά χρώματα. Ομολογώ πως ακόμα και μέχρι 10 λεπτά πριν το τέλος ήμουν συνεχώς ευχάριστα προβληματισμένος για το πως θα εξελιχθεί και κάθε λεπτό είχε την έντασή του και την αγωνία του. Ο Λίαμ Νίσον δεν μας έχει...
Μην τα Βάζετε με τους Τζόουνς (2016)
Όταν πρόκειται για κωμωδίες κατασκόπων, έχω δει τις περισσότερες από τις πρόσφατες και πολλές από τις παλαιότερες. Είναι ένα είδος που βασίζεται σε ανατροπές πλοκών που τις περισσότερες φορές, μπορείτε να τις δείτε από μίλια μακριά, ειδικά αν έχετε ήδη δει μερικές. Αυτή εδώ δεν διαφέρει. Καμία πραγματική πλοκή δεν είναι πραγματικά εκπληκτική, συμπεριλαμβανομένου του τελικού "αστείου"....