Ομολογώ πως ήμουν αρκετά εντυπωσιασμένος στην αρχή, αλλά καθώς το σκέφτομαι περισσότερο συνειδητοποιώ ότι δεν είναι η σούπερ ταινία. Πρώτα από όλα, μας κάνουν αμέσως να πιστέψουμε ότι ο θάνατος της κόρης του Άρμστονγκ έχει να κάνει με το διαστημικό πρόγραμμα. Συμφωνώ, δείχνει μια ανθρώπινη πλευρά του, αλλά το να το κάνεις κέντρο στις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες του είναι αρκετά...
Το μόνο καλό με αυτή τη ταινία είναι πως αποδεικνύεται πατάτα από τα πρώτα πέντε λεπτά και σε βγάζει από τον κόπο να παρακολουθήσεις την υπόλοιπη. Πραγματικα΄ δεν υπήρχε λόγος για να γυριστεί αυτή η ταινία. 100% προβλέψιμη, χωρίς συμπαθείς χαρακτήρες, καμία ανατροπή, καμία αγωνία, όλα είναι κλισέ, όλα είναι για γέλια. Ατάλαντη η Jessica Chastain με έναν αόρατο ρόλο να το επιβεβαιώνει...
Το Κόκκινο Σπουργίτι (2018)
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...