Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...
Ειδικότητα έχει αποκτήσει ως φαίνεται ο Ντουέιν Τζόνσον στις ταινίες καταστροφής καθώς μετά το San Andreas θα ακολουθήσουν τα Rampage και Ουρανοξύστης. Η ταινία πρόκειται για μια σχεδόν πιστή αντιγραφή του 2012 με τον Τζον Κιούσακ, όπου τα πάντα γκρεμίζονται ΑΚΡΙΒΩΣ μετά την έλευση του εκάστοτε ήρωα, ο οποίος είναι μεν ένας συνηθισμένος άνθρωπος, καταφέρνει δε να σώσει τον εαυτό...
Καπερναούμ (2018)
Στην αρχή, δεν ήθελα να σχολιάσω την ταινία, απλά να της δώσω την υψηλότερη βαθμολογία γιατί δεν πιστεύω ότι είμαι άξια να την κρίνω. Και όμως, εδώ είμαι, να γράφω αυτό, όχι επειδή έχω γίνει πιο άξια, αλλά επειδή οι άνθρωποι πρέπει να το παρακολουθήσουν. Το Καπερναούμ αγγίζει βαθιά τη καρδιά σας και σας κάνει να πονάτε. Είναι επώδυνο, και όχι με συνηθισμένο τρόπο. Είδα την ταινία...