Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...
Το Μικρό Σπίτι Στο Δάσος (2011)
Νομίζω ότι αυτή η ταινία είναι απλά εντάξει. όχι κάτι θεαματικό και όχι το είδος που συνιστώ στους φίλους μου. Ήταν κάπως ενδιαφέρον και αν σας αρέσουν οι ταινίες τρόμου, πιθανότατα θα σας αρέσει. Συνολικά, η ιδέα ήταν μια ανάμειξη ταινιών τρόμου που έχουν ήδη γίνει (Ο Κύβος, Saw - αν και οι δύο ήταν καλύτερες από Το Μικρό Σπίτι στο Δάσος). Έχει μια sci-fi ατμόσφαιρα, αλλά ποτέ...