Μια "δύσκολη" ταινία για προχωρημένους σινεφίλ λόγω της ιδιαιτερότητάς και τη διαρκούς μελαγχολίας της. Ο Κλιφ Κέρτις (αγνώριστος) πρωταγωνιστεί σε έναν δύσκολο ρόλο, ενός ανθρώπου με πολλά προβλήματα (κυρίως ψυχικής υγείας) σε μια κοινωνία επίσης με πολλά προβλήματα. Τελικά καταφέρνει να ισορροπήσει, όταν αποφασίζει να διδάξει σκάκι σε φτωχά και βασανισμένα παιδιά με σκοπό να συμμετάσχουν...
Χάρη σε πολλές αρνητικές κριτικές, οι ελπίδες μου για την απόλαυση αυτής της ταινίας ήταν πολύ μικρές ..... έτσι, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη ότι η ταινία ήταν, τουλάχιστον, διασκεδαστική. Ναι, δεν ήταν δύσκολο να μαντέψει κανείς την ανατροπή κοντά στο τέλος, αλλά ήταν μια ευχάριστη και τίμια ταινία. Μου θύμισε παλιές ταινίες, ταινίες κατασκοπείας τύπου δεκαετίας του '50 και '60...
Η Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά (1999)
Εξαιρετικη σατιρα.Γελας βλεποντας ακομα και συνανθρωπους σου να πεθαινουν.Ο Κουτρας με τη συνδρομη των αξιων συνεργατων του πετυχε το στοχο του. Διαπιστωσα οτι υπαρχουν μερικα κοινα στοιχεια με την καινουρια ταινια του Τζιμ Τζαρμους οι Νεκροι δεν Πεθαινουν.Ισως ο Τζιμ ειχε δει το μουσακα του Κουτρα πριν γυρισει την ταινια του με τα ζομπι.Ολοι εξαιρετικοι