Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Πριν ξεκινήστε να τη δείτε, να έχετε υπόψη οτι υπάρχει αλληγορία στην υπόθεση. Η ταινία χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο είναι αυτό του ρεαλισμού όπου γνωρίζουμε τον πρωταγωνιστή μας και το White Tiger (το Tiger ήταν το πιο πρωτοπόρο άρμα μάχης των Γερμανών). Στο 2ο μέρος εμφανίζεται ο σουρεαλισμός, οι παραφυσικές δυνάμεις του πρωταγωνιστή μας αλλά και του White Tiger. Εξακολουθεί...
Ουρανοξύστης (2018)
Ήλπιζα ότι το "Skyscraper" θα ήταν στα χνάρια του "Die Hard", μιας πρωτότυπης και επικής ταινίας δράσης, όπου οτιδήποτε φαινόταν θεωρητικά ως πιθανότητα. Όμως ο Ουρανοξύστης ήταν σχεδόν το αντίθετο από όλα αυτά τα πράγματα. Ο «The Rock» δεν είχε σχεδόν καμία ευκαιρία να επιδείξει την αναμφισβήτητη γοητεία του. Το σενάριο τον εμπόδισε με κάθε τρόπο και τον παρουσίασε ως τίποτα περισσότερο...