Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Μια αγωνιώδης και ενδιαφέρουσα ταινία δράσης. Από τα τρέιλερς είχα μια καλή ιδέα για το τι θα συνέβαινε. Ένας άντρας βρίσκεται στην άκρη ενός κτιρίου, απειλεί να πηδήξει και προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του. Δεν θέλω να δώσω λεπτομέρειες, έτσι δεν θα μπω πάρα πολύ στην πλοκή. Υπάρχουν μερικές ανατροπές προς το τέλος που είναι ωραίες. Θα έπρεπε να πω ότι το σενάριο δεν ήταν...
Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο (1979)
Πρόκειται για μια πολύ καλή αντιπολεμική ταινία και προφανώς η πιο διάσημη από όλες. Δείχνει πώς οι νέοι και αφελείς, υποβάλλονται σε πλύση εγκεφάλου για να πιστεύουν ότι κατά κάποιο τρόπο είναι καθήκον τους να σκοτώνουν και να πεθαίνουν. Μεγάλα λόγια όπως Πατρίδα, Κάιζερ, Θεός, Πατριωτισμός. Αλλά στο τέλος υπάρχει μόνο καταστροφή. Αυτό είναι το μάθημα που όλοι πρέπει να λάβουμε...