Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Ποτέ δεν ήμουν ενθουσιώδης με το Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel, από την αρχή της ύπαρξής του. Μην με παρεξηγείτε, έχω απολαύσει μεμονωμένες ταινίες, αλλά δεν είχα ποτέ προσμονή για την επόμενη. Ωστόσο, τα τρέιλερς για τη συγκεκριμένη τράβηξαν το ενδιαφέρον μου, οπότε όταν με κάλεσαν να το δω με μερικούς φίλους, αποφάσισα να κάνω την απόπειρα. Και χαίρομαι που πήγα. Η καλύτε...
Ο Εξολοθρευτής (1984)
I love 80's... Ταινία που άφησε ιστορία, για τόσους πολλούς λόγους. Μετά το Κόναν ο Εξολοθρευτής και το Κόναν ο Βάρβαρος, ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ πρωταγωνιστεί στη πρώτη του πραγματικά διάσημη ταινία σε σκηνοθεσία του μετρ του είδους, του Τζέιμς Κάμερον. Η ταινία πρωτοπορεί για την εποχή. Ακόμα και στα οπτικά εφέ, αν εξαιρέσουμε τη σκηνή που βγάζει το μάτι του μπροστά στον καθρέφτη...