Απο τις πολύ μέτριες ταινίες που έχω δει τελευταία.Το σενάριο τραβηγμένο από τα μαλλιά,η σκηνοθεσία για κλάματα,οι ηθοποιοί κάναν ότι μπορούσαν για να περάσει το δίωρο. Ούτε κωμωδία ούτε θρίλερ.Απο την αρχη σχεδόν δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες.Με εκνεύρισε και έχασα 2 ώρες τζάμπα.Δεν τη συστήνω σε κανέναν.
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...
Ευτυχία (2019)
Βγηκαμε απο την αιθουσα του κινηματογράφου ολοι με εναν κομπο στον λαιμο. Κατα την διαρκεια της ταινιας τα συναισθήματα ειχαν σκαμπανεβασματα. Στην μια φαση θα μας εβλεπες ολους να κλαίμε (σίγουρα και με υπολοιπα απο προσωπικες μας στιγμές) και στην αλλη φάση να πεθαίνουμε απο τα γελια. Απίστευτη ερμηνεία απο ολους τους ηθοποιούς!!! (Μας επαιζαν στο μικρο τους δαχτυλακι) Αλλα αξιέπαινη...